bawat pukpok walang mintis.
Pukpok, tusok, pukpok, tusok;
kahit warat nang sapatos
na sa kanal ay napulot
iyo pa ring naaayos.
Sa martilyo mong kaygaan,
pumipikit bawat angat;
Sa karayom mong kaykinang
dumidikit bawat tastas.
Matalas pa iyong mata,
Braso’y di pa nanginginig
kahit ika’y sitenta na,
kahit wala ka nang kisig.
Bawat tusok walang
daplis,
walang mintis bawat pukpok.
Laksang luray na tsinelas
binuhay ang pakinabang;
laksang warat na suwelas
pinalawig mo ang buhay.
Di mo pansin ang pagkirot
ng pawisa’t hapong likod.
Sapaterong anong sikap,
masulsihan mo pa kaya
sanga-sangang mga sugat
ng bituka mo’t dalita?