Nang magkaroon ako ng selpon,
natuto akong magdasal
nang kusa at taimtim.
Wala akong pinipiling lugar –
simbahan, bahay, iskul, sinehan
jipni, kalye,
kubeta.
Lagi akong kumokontak
kay
lord
kahit anong aking ginagawa –
kumakain
naliligo
naglalakad
tumatae.
Kahit natutulog.
Singgaspang na ng tuhod
ng Manang sa Quiapo
ang aking
pundakol[1]
sa kapipindot sa nanlilimahid
na mga butil
ng aking rosaryo
–
masend ka
masend ka
plis naman god
masend na sana
hay tnx
Amen.