ang tulang “May bagyo ma’t may rilim”
gamit ang sabi niyang teorya ni Marx.
napanganga ang mga kaeskuwela sa pagtataka,
may ganon palang hayop sa ating planeta!
may mga tumalungko sa bangko,
tila may lintang sisipsip ng dugo
sa makikinis nilang sakong at binti.
meron ding napangiwi,
mga tainga’y nagsitiklop; ang isa nga,
nalukot ang mukha sa pagkakapikit,
kumibot-kibot ang labi, taimtim na pinindot-pindot
ng hinlalake niyang may pulang talulot
ang kumikintab na singsing-rosaryong pilak.
samantala sa likod,
tila bumabalasa ng baraha
ang mga daliring dumadalirot
sa nutnot na math ni Leithold.
isang estudyanteng tila lente ang antipara
ang bumulabog sa aking pagmamasid --
ser, opium talaga ang relihiyon,
pero di magtatagal, pag nagwagi ang uring api
laban sa burgesya-komprador at higanteng kapitalista
at imperyalistang Estados Unidos,
mawawala na rin ang mga pamahiin.
bigla akong napaliyad,
parang sinundot ng pakpak ng manok
ang aking kuyukot;
di ko tuloy napigilan ang pagsirit
ng basang init
na sumanib sa lagnat
ng kulaning sa singit ko’y ngumangatngat.